Страна: Казахстан
Балмулдин Мунайдар Мукамбетжанулы (если это так по паспорту, то в литературном кругу и в простом обществе он ходит под именем Мунайдар Балмолда) родился 14 января 1969 года в селе Копжасар Жанакалинского района Западно-Казахстанской области.
В этом селе С 1975 по 1985 год учился и окончил среднюю школу им. Д. Нурпеисовой. В 1986 году поступил на факультет живописи и графики государственного университета имени Махамбета.
В 1987-1989 годах ушел в армию и отслужил свой долг перед Родиной в городе Калининграде на побережье Балтийского моря.
Вернувшись из армии, продолжил обучение в университете, который окончил в 1993 году. Получает диплом об окончании. С сентября 1993 года молодой специалист работает корреспондентом и журналистом на Западно-Казахстанской областной телерадиокомпании.
В 1993-94 годах Мунайдар Балмолда работал на региональной радиостанции, а через год перешел на телевидение. Тележурналист, работающий в редакции казахстанских новостей (член Союза журналистов Казахстана с 2006 года), стал автором нескольких передач. Созданные им передачи: «Біздің көше», «Тарихпен тілдесу», «Бір жол», «Азат ой», «Жеті өнер», «Сіздермен бірге», «Жансарай», «Перне», «Әсерлі әңгіме» показали общественности о нашей стране, раскрывал тайны ее прошлой истории и традиций, искусства и культуры, способствовал поднятию горизонта познания.
В последующие годы Мунайдар вел телепередачи «Алтын бесік» и «Мәңгілік ел». Позже: готовит и ведет программы «Атамекен» и «Тарихтан тағылым», «Мәртебелі тіл». Эти программы освещают природу и историю родного края, жизнь и деятельность тружеников.
В 2013 году Мунайдар Балмолда был награжден знаком «Тіл жанашыры». Член областной ономастической комиссии. Мунайдар Мукамбетжанулы, известный широкой публике как поэт, писатель и кинорежиссер, является автором следующих документальных фильмов: «Сырым батыр», «Махамбет», «Махамбеттер тірі екен», «Буыршын мұздан тайған күн», «Шығыс шолпаны», «Қос Қыран» и три художественных фильма «Қағаз ұшақ (Бумажный самолетик)», «Ақ қоян (Белый кролик)», «Жаяу әскер(Пехота)». Фильм «Бумажный самолетик» участвовал в республиканском молодежном кинофестивале «Дидар» и был отмечен наградами.
Вышли сборники стихов: «Көкбөрі», «Ақ тұлпар», «Бөріде не арман бар», «Анамның жаққан ошағы», «Махаббат бер маған, тағдыр».
В прозе: «Көкбөрі», «Қыран қанатындағы күй», «Он төрт», «Абадан», «Құм», «Кие» (2 том), «Дала Көкжалы», «Адамның хикмет кеудесі» (2 том) представлены на суть читателей.
Кроме них: «Баянқара», «Жалқара», «Қасқырдың махаббаты», «Кісен» повести, рассказы, сборник рассказов готовятся к изданию, но ждут своего часа.
Всего поэт-писатель написал 9 романов. В этом году он начал писать свой 10-й роман «Азу».
Он написал 9 пьес в области драматургии. Одни эти пьесы только будут бременем для одного сборника. Назовем их:
1. Четырнадцать. (О «Союзе защитников казахского народа» во главе с Губайдоллой Анесовым. События 1941 года.)
2. Дом, богатый книгами. (О народном писателе, и поэте Кадыр Мирза Али)
3. Житель хорошего города. (О нашем предке Аль-Фараби)
4. Трактор. (Политика приватизации, сегодняшние богатые и бедные, борьба за справедливость)
5. Мың жасаған кейуана. (О судьбе нашего государственного языка)
6. Моя вечная любовь. (Как и «Меня зовут Ходжа», наше детство и наше нынешнее душевное состояние — загадка. Период до песни «Дай Мне Любовь, Судьба»)
7. Суровый сентябрь. (О сентябрьском инциденте 1991 года на Урале)
8. Баянқара. (Тема лошадей и волков. Рассказывая характер и тайны казахов через животных. Произведение для детей)
9. Жанибек и Керей. Историческая сказка для детей.
Журналистские публицистические статьи и прозаические рассказы публикуются в республиканских изданиях. Он снял клипы на несколько песен. Например, «Тоска по Асанқайғы» барда-певца Табылды Досымова, «Каспий», «Кене жирен» певицы-композитора Розы Алкожи, «Тағдыр» Акмарал Леубаевой и был режиссером клипов собственных песен «ӨмІрде сен бар екеніңе», «Ғазалым», «Анамның жаққан ошағы».
Песни Мунайдара «Елге сәлем», «Жарығым» прозвучали в исполнении квартета «Жігіттер» и других певцов, несколько песен числятся в репертуаре радио «Шалқар». У известных певиц, таких как Тамара Асар, Мадина Садуакасова, Айгуль Косанова, есть песни, написанные Мунайдаром. Также более пятидесяти песен, написанных для детей на тему родины, матери и счастливого детства, преподаются и поются на уроках песни в детских садах и школах. С этими песнями дети занимают призовые места на областных, республиканских и международных песенных конкурсах. Автор нескольких школьных гимнов: в школах имени Бауыржана Момышулы, Талгата Бигельдинова, Касыма Кайсенова, Алии Молдагуловой, Мустакима Ыксанова, и в образовательных центрах имени Кадыр Мырза Али поется гимн, написанный на слова Мунайдара Балмолды.
Автором слов которой является Мунайдар, песня Димаша Кудайбергенова «Махаббат бер маған, тағдыр» известна мировой публике.
В семье Мунайдара Балмолды и его жены Венеры Отегенкызы (швея в театре) трое детей. Дочь Айтолкын замужем, учитель, а сыновья: Айбарыс и Елнамыс -студенты.
Country: Kazakhstan
Balmuldin Munaidar Mukambetzhanuly (if this is the case in the passport, in the literary circle and in the society, he goes by the name Munaidar Balmolda) was born on January 14, 1969 in the village of Kopzhasar, Zhanakala district of the West Kazakhstan.
In this village Munaidar Balmolda Studied and graduated from Nurpeisov secondary school between 1975 and 1985. In 1986, he entered the faculty of painting and graphics of the Makhambet State University.
In 1987-1989, he joined the army and served his duty to the Motherland in the city of Kaliningrad on the coast of the Baltic Sea.
After returning from the army, he continued his studies at the university and graduated in 1993. Receives a diploma of graduation. Since September 1993, the young specialist has been working as a reporter and journalist in the West Kazakhstan regional television and radio industry.
In 1993-94, Munaidar Balmolda worked in the regional radio station, and after this one year, he moved to the TV station. A TV journalist working in the editorial office of Kazakh news (member of the Union of Journalists of Kazakhstan since 2006) became the author of several programs. The programs he created: «Our Street», «Talking with History», «Bir Zhol», «Free Thought», «Seven Art», «With You», «Zhansaray», «Perne», «Emotional Story» showed the public about our country. It revealed the secrets of its history and traditions, art and culture, and contributed to raising the horizon of knowledge.
In later years, Munaidar hosted the TV programs «Altyn Besik» and «Mangilik El». Later: prepares and conducts the programs «Atameken» and «Learning from History», «Magnificent Language». These programs cover the nature and history of the native land, the life and activities of workers there.
In 2013, Munaidar Balmolda was awarded with the «Til Zhanashyry» badge. Member of the regional onomastic committee. Munaidar Mukambetzhanuly, who is known to the public as a poet, writer and film director, has written the following documentaries: «Syrym Batyr», «Makhambet», «Makhambetter tiri eken «, «Buyurshin muzdan taigan kun», «Shygys sholpany», «Kos kyran» and three feature films «Paper Plane», «White Rabbit», «Infantry» were released. The film «Paper plane» participated in the republican «Didar» youth film festival and was awarded.
There are collections of poetry: «Kok Bori», «Ak tulpar», «Boride ne arman bar», «Anamnyng zhakkan oshagy», «Mahabbat ber magan, tagdyr».
In prose: «Kok Bori», «Kyran kanatyndagy kui», «On tort», «Abadan», «Kum», «Kie» (Vol. 2), «Dala Kokzhaly», «Adamning hikmet keudesi» (Vol. 2) reader touched his hand.
Apart from these: «Bayankara», «Zhalkara», «Kaskyrdyng mahabbaty», «Kisen» novels, short stories, collection of short stories are to be written, but have not been published.
In total, the poet-writer wrote nine novels. On this day, he started writing his 10th novel «Azu».
He wrote nine plays in the field of dramaturgy. These alone will be a burden on one set. Let us name them:
1. On tort (Fourteen) (About the «Union of Defenders of the Kazakh People» led by Gubaidolla Anesov. The event of 1941)
2. A house rich in books. (About the folk writer, poet Kadyr Myrza Ali)
3. A resident of a good city (About Baba Al-Farabi)
4. Tractor. (Privatization policy, today’s rich and poor, struggle for justice)
5. Myng zhasagan keiuana. (About the fate of our state language)
6. My eternal love (Like «My name is Khoja», our childhood and our current state of mind are a mystery. The period before the song «Mahabbat ber magan, tagdyr»)
7. Yzgarly kyrkuiek (About the September 1991 incident in Urals)
8. Bayankara. (The theme of horses and wolves. Telling the character and secrets of the Kazakh through animals. A work for children)
9. Zhanibek and Kerey (A historical tale for children)
Journalist’s journalistic articles and prose stories are published in republican publications. He made videos of several songs. For example, bard-singer Tabildy Dosymov’s «Longing for Asankaigy», singer-composer Roza Alkozha’s «Kaspi», «Kene Zhiren», Akmaral Leubaeva’s «Tagdyr» and her own songs «Omirde sen bar ekeninge», «Ghazalym», «Anamnyng zhakkan oshagy» directed.
«Greetings to the country», «Zharygym» songs of Munaidar were performed by the «Zhigitter» quartet and other singers, several songs were registered in the repertoire of «Shalkar» radio. Famous singers such as Tamara Asar, Madina Saduakasova, and Aigul Kosanova have songs written by Munaidar. In addition, more than fifty songs, written for children on the theme of homeland, mother, and happy childhood, taught and sung in kindergarten and school song classes. With those songs, children win prizes at regional, republican and international song contests. The author of several school anthems: Baurzhan Momyshuly, Talgat Bigeldinov, Kassym Kaysenov, Aliya Moldagulova, Mustakym Yksanov. An anthem written to the words of Balmolda is sung in educational centers named after Kadyr Myrza Ali.
Dimash Kudaibergen’s song «Mahabbat ber magan, tagdyr» which lyrics by Munaidar Balmolda is known to the world public.
In the family of Munaidar Balmolda father, a citizen, and his wife Venera Otegenkyzy (tailor in the theater) brought up three children. Daughter Aitolkyn is married, a teacher, and sons: Aibarys and Elnamys are students.
Отрывок из поэзии
МЕН БІР БӨРІ
Мен бір бөрі – жортып бара жатырған,
Айды сүйіп, күнді күтіп атырған.
Мен бір арлан – Алаш атты халқы бар,
Жарақатын жалап жазып, жасырған.
Мен бір бөрі – мың қорқауға болмаған,
Жалпақ жерін жат табаннан қорғаған.
Мен бір көкжал – көк астында ұлыса,
Мыңжылдықтан ұран салып, толғаған.
Мен бір бөрі – жанашыры Бір Тәңір,
Әр тынысы, әр қадамы – мың қабір.
Мен көкшулан – қайтпас қайсар жүректі,
Тар жол тайғақ кешу екен, бұл тағдыр.
Бет қаратпай ақ түтегі бұрқап тұр.
ЖОРТЫП КЕЛЕМ
Құбылады мың сан ғалам он сегіз,
Қадаммен һəм қаламменен өлшеңіз.
Қырық тоғыз мүшел жасқа келіппіз,
Бүгін менің туған күнім, білсеңіз.
Жортып келем зау көкшулан бөрідей,
Көңілімнің ылдиы — мұң, өрі — күй!
Алда арман, асу-асу жол қалың,
Өмірімнің Тəңір берген төрі — сый.
Алты алам, бес берем жоқ ешкімге,
Төтеп берем, ала боран, көшкінге!
Аптабына шыжғырылып шыдаймын,
Сүйіп қарап, өлтіруге өш күнге.
Жорық кешу ер жігітті өсірген,
Жолым болды, талай мəрте кесілген.
Шың-құздардан құлдиладым, қайтадан
Тұру үшін, Адам деген есіммен!
Мың рахмет, сансыз шүкір Тəңірге,
Жүрегімді жүгіндірген əмірге.
Əр тынысым, əр қадамым санаулы
Һəм сынаулы, тарапыңан қазір де.
Жортым барам, көкжал бөрі қалыппен,
Құм, мұздақпен, орман, өзен, жазықпен.
Махамбеттің астым, міне, жасынан,
Алдарыңда – Мұнайдар,
Бұл анық мен!
КӨК ҚАМШЫСЫ
Жон арқама көктің тиіп қамшысы,
Қалы болып түсті көкшіл тамшысы.
Содан бері мен Көк Бөрі ұрпағы,
Саналамын, жүрегінде бар күші!
Өр Рухым бар, Қазақ оның атауы,
Кештім талай сергелдеңді бас ауып.
Жорық шықсам жон арқамды күжірейтіп,
Айбатымнан ықты небір асауы.
Алысқанды қиып түстім заматта,
Жарысқанды қағып түстім қанаттан.
Көшпендінің қаны ойнайды бойымда,
Туғаныма тәубе ұлы алапта!
Қорықпаймын, жорықтардың жорығы,
Өрттей болып өр рухымның көрігі.
Лапылдасын, Бөрілердің қашанда
Батырлық боп танылады өлімі!
Аз жасасын, көпке жылы пара-пар,
Ит-қорқаулар атағына таласар.
Менің бабам бөрі болған, қас бөрі,
Мұқым әлем, жер мен көкті қаратар!
Жортып барам, аз ба, көп пе, жолым бар,
Үлде-бүлде керексіз, өз тоным бар.
Мен көкшулан зау көкжалдың ізімін,
Бөрілерім, бір үйірде болыңдар!
БӨРІ ДЕСЕ
Мен осы қызықпын,
Бөрі десе ішкен асым жерге қоямын.
Тіпті бар ғой, ішпей жатып тоямын.
Шамасы қазақы қанымда қасқырдың қаны бар сияқты,
Адамның баласы бола тұрып,
Олардың кей істерін көргенде түңіліп,
Орман, түз кезіп, жортып, жүгіріп,
Адамзаттан іш жиямын.
Бөрі десе арқам қозып кетеді,
Сондай сәтте
Көк Бөрі анам құшағын жайып, мейірім жасы ақ жүзін шайып,
Даламдай далиып етегі,
Бәрінен озып жетеді.
Бауырына басымды қойып, мен оған еркелесем,
Көңілім бөрілер күйін шертеді.
Сол күй, сол сарын өне бойымды ерітеді,
Бөрілер – бөріктілер,
Бөрілер – еріктілер,
Бөрілер – елдің еркегі мен ертеңі!
Бөрі десе құс төсектен беземін,
Дүниені жорықпенен кеземін.
Маған да бір қадаулы болар қос ауыз,
Келер менің де кезегім.
Сеземін!..
БӨРІДЕ НЕ АРМАН БАР
Бөріде деймін, бөріде,
Не арман бар?
Ол үйірімен де, жалғыз да жортады,
Одан бәрі қорқады.
Бөріде не арман бар?
Қақпанға түссе,
Сирағын,
Өзге емес, өзі қырқады.
Тітірентіп төңірек қырқаны,
Бөрілер әнін шырқады!
Шырқаған әні ұлыма: «Оуууалла!..»
Ұлыңа әбден ұнады!
Бөріде не арман бар?
Ат, ас, отқа қақта,
Тірілей сыпыр терісін
Төгілсін жерге мың қаны.
Қыңқ демей, дыбыс шығармай,
Дымыңды сенің құртады.
Көк Бөрі, Көкжал, Шене, Құрт,
Көкшуландардың арқамда
Белгісі барын білемін,
Бойымда бәлкім тұр қаны!
Бөріде не арман бар?
Өлсе де өлмес дүр жаны!
Әспеттеп көксұр терісін,
Қақ төрге ілер жұрқаны!
Өлімтік емес бұл қалі.
Бөріде не арман бар?
Байраққа түскен бабамның.
Мен сені іздеп таба алдым.
Айнала ит пен қорқаулар,
Жалғыз қалғанда таландым.
Жабылсын, мейлің, қаптасын,
Іздеген емен ықтасын.
Пана, қорғаныс,
Қорқам ба жүрек жұтқасын?
Бөріде не арман бар?
Бөрілерде не арман бар?
Бөлтіріктерім қорықпасын!
Бөрілер кетсе, жоқтасын.
ЖЫЛҚЫНЫҢ КІСІНЕГЕНІ
Түркі жұрт түсінер мені,
Жаһанда жоқ теңі.
Ең сұлу саз –
Жылқының кісінегені
Үйіріп әкетер сені,
Тұяғы от, көзінде шері.
Түсірер есіңе нені,
Жылқының кісінегені.
Аспанның күркірегені,
Тас бұлтты сілкілегені.
Жасынның тілгілегені,
Бұршақтың дүркірегені.
Жүректің дүрсілдегені,
Сезімнің сіркірегені.
Көңілдің көркі, кемелі,
Өмірдің өрті, өлеңі.
Рухтың көк тірегені,
Мен үшін –
Жылқының кісінегені!
АЛАШ – АЛАШ БОЛҒАЛЫ
(толғау)
Сиынып Жасағанға сөз бастайын,
Өткенге өгейсітпей көз тастайын.
Төбемнен төнеді кеп уақыт дүлей,
Тамырыңды білмесең санаспайтын.
Айтайын ақтарылып Алаш жайын,
Қырандай қанат қағып, құлаштайын.
Ұлтыма ұйтқы болған Ұлытауым,
Жайында қалайша мен жақ ашпайын?!.
Қойнауы құтты қоныс кемерінде,
Ғұн менен Сақтан белгі бедерінде.
Көк Түрік, Алтын Орда, хандық дәуір,
Бәрі де ата тарих дерегімде.
Аталған ұлыс біткен арғы тегім,
Ұлытау ұлтым үшін алғы шебім.
Алтай мен Атырауым ұлан-ғайыр,
Алладан тілеп алған заңды жерім.
Сол жердің темірқазық кіндігі деп,
Көтерген керегесі, түндігі деп.
Айтады Ұлытауды, бұл сөзіме,
Жұмылған жұдырықтай бірлігім сеп.
Есте жоқ ескі заман сүрлеуінде,
Қазақтың қазақ болып гүлдеуінде.
Ұлытау Тұран болды, ұран болды,
Бермеді елді жаттың жүндеуіне.
Асан бабам сүйсінген Ұлытауым,
Біле жүр, рухы таза, жаны сауым.
Ұшары ұлар құсқа ұя болған,
Құшағы ерлер жатқан ұлы қауым.
Едігемді хан сайлаған — Ұлытау!
Тоқтамысты хан қылған да — Ұлытау!
Абылайды хан көтерген — Ұлытау!
Ақназар Һәм Әбілқайыр, хан Кенем,
Ізі қалған, ұлан-ғайыр ұлыс-ау!
Табиғаттың көз тоймайтын қорығы,
Алаша мен Жошының ат көлігі.
Тоқтаған жер, Керей менен Жәнібек,
Қыздырған жер ел болудың көрігін.
Осы арада атқа қонған талай ер,
Әр тасына сіңген қан мен маңдай тер.
Ұлытауды ұмытпаңдар ұрпағым,
Ұлықтаңдар, жатсаңдағы шалғай жер.
Бұзып шыққан басқыншының құрсауын,
Ұлытауым — ұлы ойдың құрсағы!
Әулиеата, Әулиебұлақ киелім,
Ордабазар көзге елестер бір сағым.
Алаш — Алаш, Қазақ — Қазақ болғалы,
Ұлытауын қалың жаудан қорғады.
Ұлттық рух пен ар-намыстың ордасын,
Тіл жеткенше шайыр біткен толғады.
Бес мың жылдық тарих деген ұғым бар,
Иісі қазақ үш арысым, ұғыңдар.
Ұлытауда ұран болған тілімді,
Кесіп отқа қақтап көрді қызылдар…
Арғы-бергі тарихмыда шыныда,
Патша болсын, басқа болсын, бұрында.
Бізді тілден айырмаққа күш салды,
Келе жатқан «Қырық батыр Қырымнан»,
Төле, Әйтеке, Қазбек би, Сырымнан.
Әәәһей!..
Алаң да алаң, алаңдап,
От тіліндей жалаңдап.
Жоңғарға, жатқа болмаған,
Көрді ме тілім қараң қап?!.
Қазтуған — қайтпас қайрағым,
Доспамбет — азу айбарым!
Шалкиіз — шалқар шабытым,
Махамбет — Рухым, байрағым!
Алаш та алаш жұрт үшін,
Алдаспанымды сайладым!
Ақтамберді, Жиембет,
Бұқар боп талай қайнадым!
Бұқара үшін бас бұқпай,
Шыбын жанды аямай,
Тіл ұшына байладым!
Ана тілім — ардағым,
Ел болам деп мәңгілік,
Нелер сыннан таймадым!
Мың сан мәрте жайрадым,
Мың сан мәрте жайнадым!
Абайдың тілі — ар тілі,
Ұлтымның ұяты, жан тілі,
Өзіңмен ғана түлейді,
Астана байтақ аймағым!
Ұлт уызы тұнған нұр,
Қазақ тілі — қаймағым!
Ееееһей, қандасым,
Қазынаң да осы қайратың,
Топшысы тілдің таймасын!
Мен қазақша сөйлеймін,
Атымды Қазақ қойғасын!
Сен қазақша сөйле дос,
Ол қазақша сөйлесін.
Біз қазақша сөйлейік,
Асырмайды сонда тек,
Дұшпандар бізден айласын.
Десе де керек үш тілі,
Ел болудың ұстыны.
Аяулы ана тіліңде,
Анаңды сүйе алмасаң,
Бітпейді аяз, қыс күнің…
Кірмейді ұлттың ұсқыны.
Ұлытау — ұлттың ұясы,
Ана тіл — Хаһтың миясы.
Жүрек дейтін параққа,
Тамызып берген сиясы.
Осы екеуін жан қазақ,
Жатқа қалай қиясың?
Осы екеуін сақтасаң,
Етек-жеңді жиясың.
Досқа таба, дұшпанға
күлкі болмай жаһанға
Қазақ болып,
Азат болып,
Ғажап болып сиясың!
Ақ тұлпар
Бойымда буырқанған күшім ерен,
Мен асаумын арқырап кісінеген.
Көзім тұны көрікті ой, рухым дала,
Ішім өлең!
Атылғанда тұяғым ай жаныған,
Мен тұлпармын алмаңыз қай жағынан.
Құйын-перен зауласам жұлдыз дерсің,
Түсі берен!
Сауырымды қамшы емес, қылыш тілген,
Батырлармен қанқасап ұрыс кірген.
Мен қазанат қамалды қопаратын,
Құрыш денем!
Қас дүл-дүлмін жарысқан дыбыспенен,
Жүйткісем желді қанат, туыс көрем!
Мен сияқты даланы сүйген ерге,
Рух берем!
Мен пырақпын жеті қат көктен өткен,
Жаһанды жақсылықпен көктем еткен.
Адамзатты жерім жоқ әлі күнге,
Өкпелеткен.
Құйрық-жалым байрақтай желбіреген,
Үстімде ерлер туып, ел түнеген.
Жер апшысын қуырып, қара аспанды,
Серпіген ем!
Мен жылқымын, кіретін түсіне жер,
Ақынға от беретін күйшіге шер.
Мен Қазақтың қаны мен мінезімін,
Арғы жағын айтпай-ақ,
Түсіне бер!
|
|
КӨКБӨРІ РУХЫ
Қаптаған иттен
Ас-суым бөлек,
Тірлігім ерек,
Естілік.
Дархан даланың киесімін мен,
Тірегім – Тәңір, тектілік!
Қиып түсемін,
Қылыштай өткір
Азу тісіме сенемін!
Маған дегенде жүздеп жабылсын,
Жауымды жалғыз жеңемін!
Жолыма қақпан-тұзағын салсын,
Қиратып бәрін келемін!
Жолыма қақпан-тұзағын салсын,
Қиратып бәрін келемін!
Көкбөрі рухты,
Күдірей жонды,
Көкжалмын көкке қараған!
Ата жауларын
Ықтыра білген
Мінезім мінсіз — Абадан!
Адамдар бізді шатастырады,
Атастырады итпенен.
Тегі бөлекті таластырады,
Иттерді мүлдем жек көрем!
Бізбенен бірдей Алаштың қаны,
Қазақ пен Қасқыр деп келем!
Бізбенен бірдей Алаштың қаны,
Қазақ пен Қасқыр деп келем!
Біз деген бөрі,
Айбатты арлан
Айлы түндерде ұлыған!
Біле-білгенге,
Әлемдегі ең
Қасқырдың әні – тұнық ән!
Жортып барамын,
Азуым айдай
Сауытын түннің айырып!
Қорлық көргенмен,
Қорқып көрмедім,
Меселін мыңның қайырып!
Қорлық көргенмен,
Қорқып көрмедім,
Меселін мыңның қайырып!
Зорлық көрсем де,
Қорқу білмедім.
Күштіге көніп, жағынып!
Қор боп өлсем де,
Намыс бермедім.
Қамытын құлдың тағынып!
Қандай керемет басыңды бұғып,
Тізе бүкпейтін тағылық!
Қандай керемет басыңды имеу,
Тәуелсіз тірлік, тағылық!
Қандай керемет басыңды имеу,
Тәуелсіз тірлік, тағылық!
Көкбөрі рухты бөлтіріктерім,
Өсиет еттім, осыны ұқ!
Өсиет еттім, осыны ұқ!
| СҮЙЕ АЛМАСАҢ СҰЛУДЫ АЙЫПТЫСЫҢ
Кездеспеді дейсің бе, лайық мүсін, Мүмкін емес көрмеуің ғайып құсын. Болып тұрып жүрегің, соғып-тынып, Сүйе алмасаң сұлуды, айыптысың.
Жаралғандай жандар бар жұмақ үшін, Жанарыңа, жаныңа ұнары шын. Періштедей асылды көріп тұрып, Ғашық бола алмасаң кінәлісің.
Сезім қайда жаныңды дір еткізген, Санаңызға самала нұр өткізген?! Жамандық қайдан десе, айтар едім, Барлығы – көзі соқыр, жүрексізден.
Әйтеуір күн астында күліп-ойнап, Уайым жоқ, қайғыда жоқ, күн өткізген. Не сұмдықты күтуге болар, солар – Жүрегі бола тұра, жүрексіздер.
Шын өмірге білсеңіз – тірек біздер, Махаббатты жанына түнеткізген. Жарға ғашық жүрегі нұр себелеп, Сұлу сүйіп, әлемді гүл еткізген.
|